O książce: rok / Księga 2. Ciąg dalszy „Killian: jedyny dla inkuba”— Od tej chwili nie masz prawa głosu ! – warknął na dziewczynę. - Powiedziałem, zostań tutaj! - Nie obchodzi mnie, co powiesz! Otwórz teraz te cholerne drzwi! — dzikus nie odpuścił, mocno pchając mnie w pierś. Tracąc panowanie nad sobą, chwycił balonistkę za ręce, przyciskając ją do ściany. „Nie waż się ze mną kłócić, dziewczyno!” – szepnął groźnie, nachylając się ku jej twarzy, która płonęła gniewem. „Nikt nie potrzebuje twojej zgody!” Nie zdając sobie sprawy ze swoich czynów, zmiażdżył ponętne usta w zachłannym pocałunku…